عکاسی در کنسرت همانقدر که هیجان‌انگیز است می‌تواند چالش برانگیز نیز باشد. نور کم و هنرمندانی که همواره در حال جنب و جوش هستند، شرایط سختی را بوجود می‌آورد. البته در همه کنسرت‌ها اجازه عکاسی وجود ندارد اما در بسیاری از فستیوال‌های عمومی این امکان وجود دارد. در ادامه مواردی را بیان خواهیم کرد که به موفقیت عکاس در این شرایط کمک خواهد کرد.
نزدیک شدن به سوژه
یکی از مهترین جنبه‌های عکاسی در کنسرت نزدیک شدن به سوژه است. تصاویر باید جوری بنظر برسند که بیننده خود را در صحنه احساس کند. شاید به نظر آید استفاده از زوم گزینه خوبی باشد، اما در فاصله کانونی بالا، لرزش دوربین بیشتر مشهود است.
همچنین باید از فاصله بالاتری نسبت به افراد جلویی عکاسی کرد تا در کادر قرار نگیرند و استفاده از سه‌پایه نیز در این مواقع مناسب نیست. بهتر است زودتر از جمعیت در مراسم حاضر شوید و یکی از صندلی‌های جلو را انتخاب کنید. اگر دیر به صحنه رسیدید خجالت را کنار بگذارید و به سمت جلو حرکت کنید.
گاهی اوقات افرادی که شما را با یک دوربین بزرگ و حرفه‌ای می‌بینند، تصور می‌کنند شما یکی از عوامل صحنه هستید و راه را باز می‌کنند.
عکس واید یا تله؟
بخشی از مشکل در عکاسی کنسرت، ثبت جزئیات در صحنه است. معمولا عکاسان دیگر با تجهیزاتشان در صحنه و کنار هنرمندان عکاسی می‌کنند که کادربندی را سخت می‌کند. برای مقابله می‌توان کادر را بست. نمایی بسته از چهره هنرمندان یا لوازم موسیقی مانند گیتار و درام گزینه مناسبی است.
در مقابل استفاده از کادر باز آسان نیست. شما باید در ردیف جلوی صحنه باشید. استفاده از کادری باز و زاویه‌ای رو به بالا هنرمند را با‌شکوه نشان می‌دهد.
حرکات خواننده روی هر آهنگ و تکنوازی نوازندگان لحظات نابی را بوجود می‌آورد که چشم بیننده را به سوی خودش جذب می‌کند.این لحظات اکثرا با نورپردازی ویژه همراه است که بیشتر افراد را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد.
عکاسی پیاپی
خوشبختانه عکاسی با دوربین دیجیتال از نظر هزینه محدودیتی ندارد. پس دوربین را روی حالت عکاسی پیاپی قرار دهید و به عکاسی بپردازید.
تصمیم گیری در مورد اینکه در چه لحظه‌ای شاتر را بچکانید سخت است. گاهی عکس با وجود ویژگی‌های خوبش ممکن است اشکال کوچکی داشته باشد که به دلیل زمانبندی اشتباه رخ داده است. عکاسی پیاپی به شما اجازه می‌دهد که در هر ثانیه چند عکس ثبت کنید و هیچ لحظه‌ای را از دست ندهید.
مونوپاد (تک پایه)
مونوپاد به دلیل وزن کمتر از سه‌پایه و قابلیت جابجایی آسان گزینه مناسبی برای عکاسی در کنسرت و مراسم است. حتی اگر لنز یا دوربین، لرزشگیر داشته باشد باز هم عکس‌ها در شرایط کم نور ممکن است واضح ثبت نشوند.
خصوصا اگر با لنز تله مشغول به عکاسی باشید، همراه بردن یک مونوپاد کار را آسان می‌کند. اگر مونوپاد ندارید می‌توانید از سه‌پایه استفاده کنید و فقط یکی از پایه‌های آن را باز کنید. بهتر از آن استفاده از کفشک سه‌پایه و یک بند است. کافیست بند را به پیچ زیر کفشک گره بزنید و یک سر آن را زیر پای خود نگه دارید. دوربین را به سمت بالا بکشید و عکاسی کنید.
بالا بردن ISO
بطور حتم هیچ عکاسی دوست ندارد ios (حساسیت سنسور به نور) را ببرد. استفاده از این عامل، باعث دانه دانه شدن و ایجاد نویز در عکس می‌شود. اما در شرایطی که هیچ گزینه دیگری وجود ندارد (تغییر شاتر و دیافراگم) می‌تواند به نجات یک عکس منجر شود.
گرچه فاصله کانونی ۵۰ میلی‌متر به اندازه لنزهای تله مناسب این موقعیت نیست، اما در مرحله پس‌پردازش می‌توان عکس را در اندازه دلخواه برش (crop) داد.
منبع: ۱۰۰۱bom.com
دیدگاهتان را بنویسید