تو مگو همه به جنگند و ز صلحِ من چه آید؟
تو یکی نِهای هزاری، تو چراغ خود برافروز
که یکی چراغ روشن ز هزار مرده بهتر
که به است یک قد خوش ز هزار قامتِ کوز*
مولانا
* کوز= قوز، پشت خمیده
شعرومتن
تو مگو همه به جنگند و ز
اشتراکگذاری
دیدگاهتان را بنویسید